Koning Hollewijn en het einde van de wereld
Eerste publicatie in De Telegraaf van donderdag 19 oktober 1967 t/m donderdag 25 januari 1968
Strook 4139-4220
De titel bij de boekuitgave is: Koning Hollewijn het wereldeinde
In dit verhaal blijkt dat lieden zonder geld niet weten wat ze moeten doen en dat lieden met geld het evenmin weten. Miljonair Carolus Kluiter heeft het moeilijk, aan wie moet geld schenken? Wat is goed. En het is allemaal zo saai, volgens Wiebeliene. Er moet wat meer pit in. Ga toch lekker buiten spelen met de bloemen.
Een onheilsprofeet, een vreemde verzorger en een aan lager wal geraakt echtpaar, maken het meneer Kluiter moeilijk. Gelukkig weet de belastingdienst in de persoon Schriepstra ook hier een oplossing voor.
Als we Alexander Shlouche vergelijken met zijn allereerste optreden is hij er op
vooruitgegaan. Hij begon als stereotype crimineel, te herkennen aan een oogglas en
sigarettenpijpje; nu is hij een sul die leuk kan knutselen en toneelspelen. Hollewijn
en het wereldeinde opent met zijn gestuntel met de kapotte auto in een troosteloze
regenbui bij een oud landhuis. Daar woont de zieke miljonair Kluiter, die zijn rijk-
dom wil wegschenken aan een goed doel en Troubelle helpt hem daar graag mee.
Nog voordat de wereld vergaat zoals Nolle Steg aankondigt. Alexander helpt het
noodlot een handje met explosieven en ook de verzorger Vladimir van Kluiter is een
bedrieger. Die rommelt met de medicijnen van zijn baas. De belastinginspecteur
gaat er uiteindelijk met de buit vandoor en zo is Dreutel de lachende derde in deze
leerzame geschiedenis.
