Koning Hollewijn Volledige werken deel 18
Staat: nieuw
Uitgever: Cliché
Uitgifte: Nov 2023
ISBN: 9789492904317
Aanvullende informatie
Inleiding
Wat is een strip eigenlijk? Plaatjes verduidelijkt met tekst of tekst verrijkt met
plaatjes? Geen van beiden, het gaat om de combinatie. Er zijn stripfilosofen die
menen dat het uiteindelijk toch om het plot gaat en dat geldt ook voor andere
media zoals romans, films en toneel. De inhoud is belangrijker dan de vorm. Bij
Hollewijn kreeg Piet Wijn de teksten toegestuurd van Eiso Toonder diesop basis
van zijn eigen plot je de teksten uittypte in losse afleveringen. Die werden wel steeds
korter, tot de helft van vroeger. De manier van praten van de poppetjes was reeds
bekend en dat werd veelal herhaling. Toch is de toon van Eiso's taalgebruik anders
dan van zijn voorgangers. Het eufemisme in de beschrijvingen van Euvels lotgevallen
werkt op de lachspieren. Wanneer wij de afleveringen aaneengesloten lezen is te zien
dat de eerste zinnen een herhaling zijn van de eindsituatie in de vorige aflevering
en elke aflevering eindigt met de cliffhanger, een spannend moment. Traditioneel
maakte de tekenaar dan drie bijbehorende plaatjes: een totaaltje, een close up en een
half totaal. Al lange tijd had Marten Toonder zijn handen afgetrokken van Koning
Hollewijn. Piet VVijf!. mocht, zoals bij een filmproductie, zelf de casting doen en het
spel regisseren, decors inrichten en de camerapositie en belichting toepassen naar
eigen inzicht. Een goed plot,ja, maar de regisseur kan soms van een zwak d-raaiboek
toch een klassieker maken - neem de film Casablanca van Michael Curtiz. Dat
heeft de geschiedenis van de cinema wel aangetoond.
In Hollewijn en hetfilmwezen wordt Wiebeltje de scriptgirl van twee cineasten. Zij
filmen buitenshuis gewone mensen maar veranderen' steeds van thema. De opnames
in Korstheuvel verdwijnen in de prullenbak want het 'vadercomplex' is uit, Balthazar
Flap werkt niet mee als 'jongeman die op zoek is naar de toekomst' en Euvel krijgt
genoeg van de rol van 'politieman als vaderfiguur'. Hun voorstel om de hoofdrol te
spelen in een romantische film met sex en bloot slaat Wiebeltje beledigd af. Later
leest zij in een weekblad dat de cineasten, gesubsidieerd door een filmfonds van de
overheid, vrolijk zonnen aan de Cöte d'Azur met een ander meisje.
Dreutel moet in deze tijden van overbesteding een gebaar maken en haalt om zijn
eigen departement in te richten spullen uit de inboedel van Koudewater. Als de
koning ontdekt dat zijn scepter is ontvreemd is hij diep gekwetst omdat dit het
symbool is van zijn waardigheid. In Hollewijn en de verdwenen scepter volgen wij
zijn zoektocht. Knerpslijper beschouwt zijn gummiknuppel als scepter. De fiere
Knars heeft ook een scepter, maar dat blijkt de knots te zijn van zijn voorouders, die
ook struikrover waren. Hoetentoeter strandt met zijn pantservoertuig in een sloot
als hij ten strijde trekt naar de hoofdstad om de waardigheid van de koning te her-
overen. Het komt allemaal weer goed als Wiebel met haar hippievriend Hollewijn
in hun auto naar Dreutels departement rijden. Daar vindt hij zijn scepter terug aan
de muur, als aanwijspijl.
Alexander Solouche volgt een lang pad aan zakelijke successen en verkoopt steeds
zijn bedrijf vóórdat het fiasco uitkomt. Hollewijn en de welvaart begint met zijn
vondst van Lex-benzine. Dan gaat hij goedkope autootjes maken en belandt in de
reclamewereld als baanbrekend adviseur. De mysterieuze M.D. die zijn vondsten
opkoopt blijkt gewoon Magnus Daalder te zijn. Ook hIj wordt geconfronteerd met
de rommel die industrieën produceren. Zijn viswater wordt vervuild door het dumpen
van zijn eigen onverkoopbare voedingswaren.
Eiso toont Wiebelt je als representant van de opgroeiende jeugd in de vrijgevochten
jaren 1960-'70. Zij trekt op met filmmakers die drugs gebruiken, niet vies zijn van
geld en haar een hoofdrol aanbieden in een 'pikante' film. Heel ongebruikelijk laat
zij de koning in het tweede verhaal helemaal alleen op stap gaan. Zij is even afgeleid
door een vriendje, opgedaan in de hippiewereld. En die lieden deden echt wel meer
dan alleen maar plaatjes draaien.
Rob Aalpol