Heer Bommel Volledige werken deel 28

Staat: als nieuw
Uitgever: Uitgeverij Panda, Den Haag
Uitgifte: Dec 1994
Matla catalogus: 114.28
ISBN: 906438228X

Aanvullende informatie

Inhoud:

Tom Poes en Mob-beweging
Heer Bommel en de Blijdschapper
Tom Poes en heer Bommel met vakantie
Tom Poes en de Slijtmijt
Door een communicatiefout
Tom Poes en de Erfpachter

 

Voorwoord Marten Toonder

Tom Poes en de mob-beweging
Vroeger werden kinderen beschouwd als mensen. Onvolgroeid en onwetend; dàt wel, maar overigens: kleine mensen. Vanaf hun eerste dag moesten ze al groeiende leren praten en denken als volwassenen, zodat er vele wonderkinderen ontstonden. Maar door de vooruitgang ontdekten zielkundigen dat kinderen eigenlijk een apart genus zijn. Wel menselijk natuurlijk, maar een tussensoort, dat weer in verschillende vakjes kan worden ondergebracht. Zo onderscheidt men de baby, de kleuter, de dreumes, het
kind, de puber, het jonge mens, de volwassene, de bejaarde en de seniele.
De overgang van de ene fase naar de andere verloopt meestal geruisloos, maar kan ook tamelijk abrupt plaatsgrijpen. Zo zijn er tijden geweest dat men zich zorgen maakte over een generatie pubers, die plotseling op schokkende wijze zijn eigen dwarse weg ging,
zodat men vreesde voor het einde der Beschaving. Maar voordat er passende maatregelen getroffen waren verdween zo'n lichting weer in de wind der verandering. Waar zijn de Kabouters gebleven? Waar de Hippies? De prollen, de stinkers, de punks? De
Tachtigers en de Cobra's? Het is raadselachtig, en ligt daardoor voor de hand dat hier sprake is van groeistoten. Op deze gedachte is de geschiedenis van de mob-beweging gebaseerd.
Door het wetenschappelijke uitgangspunt is het een tamelijk rationeel verhaal geworden, dat de beweeglijkheid der jeugd paart aan de bedachtzaamheid van de ouderdom. Het bevat dan ook passages van grote saaiheid, die het beste gewaardeerd zullen worden
door volwassenen met onderscheidingsvermogen. Maar de tekeningen zijn hier en daar wel goed.

Heer Bommel en de blijdschapper
Dit is een hooggestemde periode in heer Bommels leven, waarin hij het geluk in de wereld wil brengen, zodat hij het hoofd moet bieden aan grote moeilijkheden. Want zoiets is gemakkelijk gezegd, en dat wordt dan ook dagelijks gedaan door prelaten en politici en andere hoogstaande figuren. Maar wanneer iemand met het diepe gemoedsleven van heer Ollie zich ermee inlaat, wordt er dieper gegraven.
'Is men gelukkig wanneer men is, zoals men zou willen zijn?' vraagt hij zich af. Maar na enige ervaringen komt hij tot het inzicht dat iemand is zoals hij is, en niet zoals hij denkt dat hij is, want 'toen ik was zoals ik zou willen zijn, was ik heel iemand anders dan
ik ben', besluit hij. Dat gaat al ver, maar hij gaat nog verder wanneer hij overweegt of je iedereen moet geven wat hij hebben wil- Of moet je iedereen eerst afnemen wat hij heeft om het hem later terug te geven. Maakt dàt gelukkig? Dit soort dingen geeft te denken, en zodoende heb ik ook voor het eerst verlooprasters in de tekeningen gebruikt, om ze een diepergaand effect te geven.
De uitgeverij Panda maakte mij erop attent dat daar ook de technische afdeling tot die conclusie kwam.

Tom Poes en de slijtmijt
Door de voortsnellende beschaving worden de afval, de vuilnis, de wegwerpsels en de overige smeerlapperij steeds onoverzichtelijker. Er ontstaat een gigantische berg milieuvervuiling, die weldenkende lieden, en zelfs de overheid met zorg vervult. Maar het grootkapitaal ziet het anders, want als er veel versleten wordt, wordt er ook veel gekocht, en uit die hoek is de afval een gezond verschijnsel. Hier lijken dus twee tegenstrijdige belangen in het spel te zijn, en er is een figuur als heer Bommel voor nodig om deze misstand in balans te brengenDe ragfijne wijze waarop hij te werk gaat, [eert ons dat geen enkele moeilijkheid zo groot is dat zij niet door een grotere vervangen kan worden.
Dit verhaal behandelt een onderwerp, dat steeds actueler zal worden, en dat prettig was om te behandelen, omdat de onmisbaarheid van een heer Ollie er duidelijk uit blijkt.

Tom Poes en de erfpachter
Deze geschiedenis behandelt de tegenstelling tussen het gewone alledaagse leven en de krachten der natuur. Het is daardoor geen alledaags verhaal, al was het alleen maar doordat heer Bommel er een sterke rol in speelt. En de natuurkrachten worden zelden zo
zwaar gevoeld als hier het geval is, zodat het verhaal weinig toelichting behoeft. Die wordt voldoende door de afbeeldingen geboden.
Ik moet bekennen, dat ik die toelichting in de eerste versie - die in de kranten verscheen - heb overdreven door er een menselijk uiterlijk aan te geven. Dat was een vergissing omdat het uiterlijk van dat soort krachten nooit weer te geven is. (Ik zou er dan ook niet over gerept hebben wanneer de uitgever van deze prachtbanden er niet op stond alle verschijnselen van deze serie te publiceren. Achterin dit deel zijn de primitieve eerstelingen afgedrukt; men is gewaarschuwd.) Het werkelijk interessante van deze episode is dat die strijd tussen de materie en de natuur toch op grofstoffelijke wijze wordt bijgelegd.

Greystones, 17 oktober 1994

Afbeeldingen