Heer Bommel Volledige werken deel 18

Staat: als nieuw
Uitgever: Uitgeverij Panda, Den Haag
Uitgifte: SepSepSepSep 1994199419941994
Matla catalogus: 114.18
ISBN: 9064382182

Aanvullende informatie

Voorwoord Marten Toonder

Tom Poes en de nozellarven
Er is een eigenaardige periode in het leven, die men puberteit noemt. Iedereen moet door die fase heen om volwassen te worden, en voor ouderen is dit een moeilijk tijdvak, Dat is begrijpelijk. Het ziet er uit alsof er van de opgroeiende generatie niets terecht komt, onverschillig als zij is voor bestaande wetten en geboden. In de wandeling vatte men leden van deze groep samen onder de naam pubers, en iets later tieners, nozems, hippies, hooligans of geteisem, terwijl men ze met een afkeurend hoofdschudden door de vingers ziet.
Gelukkig bestaan er ook dieper denkende volwassenen, die zich afvragen wat er in die jongeren omgaat wanneer zij zicb met een onverzorgd uiterlijk overgeven aan gedonderjaag en afwijkend gedrag. Hoe denken deze pubers? Hoe zien zij de ouderen?
Het is te begrijpen, dat beer Bommel het als zijn plicht ziet om een antwoord op deze vragen te vinden door daadwerkelijk steun en begrip voor het opgroeiend geslacht te tonen. En om deze opgave zo scherp mogelijk te stellen begeeft hij zicb naar een gebied waar de pubertijd in larfvorm wordt doorleefd. Dit verhaal is uit het volle leven gegrepen.

Tom Poes en de dropslaven
Deze eenvoudige geschiedenis kan door de oppervlakkige lezer als een tussendoortje worden opgevat. Maar wie het geringschattend op zijde legt ontzegt zichzelf toch een parabel van diepe strekking. Het gevaar van geestverruimende middelen wordt hierin op lichtvoetige wijze onder het oog gebracht, terwijl er niets lichtvoetigs in het gegeven te vinden is. Het enige zwakke punt ligt dan ook in het optreden van de ambtenaar eerste klasse Dorknoper. Het is niet zo eenvoudig om een dergelijke figuur in bet dagelijkse leven in functie te zien, en daardoor is het duidelijk dat dit maar een vertelsel is.

Tom Poes en de herenopstand
De strekking van dit voorval in heer Bommels leven is meer van historische aard. Van deze heren opstand is geen ophef gemaakt want de media hadden er geen belangstelling voor. Het is geen onderwerp dat het grote publiek aanspreekt. Maar voor lezers
van stand zal er menig fragment in dit genootschapsverslag zijn, dat ontroering opwekt. En toch is het vooral bet einde, dat een duidelijk licht werpt op de moraal van deze historie. Wat is eigenlijk een heel) )\1et deze vraag bleef heer Ollie nog zitten toen de gebeurtenissen allang in de nevels van de tijd waren verdwenen.

Heer Bommel en de Hachelbouten
Over de diepere bedoeling van deze ontmoeting boeft niet veel gezegd te worden; zij spreekt voor zichzelf. De tweeling Hobbel en Hup Hachelbout spelen een hoofdrol in dit verhaal. De eerste omdat hij heer Bommel de zwarte kant van het bestaan beter leerde kennen, en de tweede omdat die hem de mogelijkheid van verzekering tegen rampspoed onder het oog bracht.
De naam Hachelbouten kreeg ik van Annie M.G. Schmidt in een aardig briefje toegestuurd, als suggestie - en ik heb daar graag gebruik van gemaakt. Zij noch ik "enden de diepere betekenis van 'de bout hachelen', maar Joop Lücker, de hoofdredacteur van de Volkskrant, belde mij onmiddellijk op om me te vragen wat mij bezielde om een dergelijke platte uitdrukking in zijn krant te gebruiken. Ik wist niet
vat hij bedoelde, maar ik heb hem uitgelegd, dat een bout een groot soort klinknagel is. die gebruikt wordt om de stalen platen van een schip aan elkaar te klinken. Die bouten moeten roodgloeiend gemaakt worden (hachelen) voordat ze geklonken kunnen worden. Lücker nam de uitleg voor waar aan, en zweeg verder. Ik schrok echter toen ik Van Dale opsloeg, want deze heeft een andere mening.

Tom Poes en de Bommellegende
De betrekkelijkheid van de tijd speelt in deze geschiedenis een grote rol, hoewel het eigenlijk heer Bommel is, die dat doet - terwijl Tom Poes de zaak ten slotte in de juiste banen leidt. Het is heel aantrekkelijk om met tijdmogelijkheden te werken, want alles verloopt
enigszins anders dan men zou verwachten, zodat snelheid en traagheid ook betrekkelijke fenomenen worden. Het verhaal is niet slecht, maar het aantonen van de willekeur die er in de tijd zit is toch de hoofdzaak. Het was heel leerzaam om deze geschiedenis een draad te geven.

Greystones, 12 juli 1994

Afbeeldingen