‹ Terug naar overzicht

Heer Bommel Volledige werken deel 14

Staat: als nieuw
Uitgever: Uitgeverij Panda, Den Haag
Uitgifte: SepSepSepSep 1992199219921992
Matla catalogus: 114.14
ISBN: 906438214X

Aanvullende informatie

Voorwoord Marten Toonder

Heer Bommel en de muzenis
Deze eigenaardige geschiedenis begint meteen advertentie: 'Kunstzinnig heer zoekt beschaafde muze, v.g.g. v.; aanmelden na acht uur op slot Bommelstein. Geld speelt geen rol.' Het is duidelijk dat Kunst in dit verhaal een hoofdrol speelt. Maar omdat een goed Bommelverhaal niet aan een bepaalde tijd gebonden kan zijn, was het onmogelijk een keuze te doen uit de baaierd van oude, nieuwe en postnieuwe stijlen.
Het gaat hier om de Dichtkunst, en het is mogelijk, dat de kunstzinnige lezeres of lezer teleurgesteld zal zijn in het gedicht dat de hoofdschotel van heer Ollies veelbewogen kunstzinnig getob vormt.
Het eigentijdse van de vertelling schuilt dan ook in de moraal van het gedicht en de rol van het geld, dat een rol dreigde te spelen wanneer een heer niet tijdig had ingegrepen. En de Muze is tenslotte een Muzenis.

Heer Bommel en de Atlantiër
Het reizen door de tijd is een dankbaar onderwerp, en het is in deze eeuw, vooral in de science fiction, al dikwijls gebruikt. Er was een tijd, dat het als volkomen onmogelijk verworpen werd, maar na de Quantumtheorie en het ontdekken van de 'zwarte gaten' in het heelal zijn er toch weer geleerden van naam, die zich ermee bezig houden. Volgens professor Stephen Hawking is het onmogelijk. Maar dat is geen reden, zegt hij, om er niet in te geloven. Wetenschappelijk staan tijdreizen dus op dezelfde hoogte als het verzonken werelddeel Atlantis. Het enige wat men nodig heeft is 'matatl', want zonder dat kan men geen tijdreizen maken. Op deze wetenschappelijke stelling berust dit verhaal.

Tom Poes en de giegelgak
Zo op het eerste gezicht is dit een oppervlakkige, onschuldige geschiedenis, die hoofdzakelijk over het vermoeiende van zinloos gelach gaat. Maar wanneer men in plaats van gegiegel nu eens een politieke slagzin zou horen, wordt de zaak anders. Heer Bommel is hier al op het spoor van deze mogelijkheid; weliswaar met mooie en diepe gedachten, maar men weet waar die toe kunnen leiden als men even aan andere grote figuren in de geschiedenis denkt. Dat deed Tom Poes in dit geval, en daarom staat hij in de titel genoemd. Hij heeft de kern gevonden en toen bleven er alleen de zaken van Super en Co. over. De loop van de wereldgeschiedenis in de negentiger jaren wijst ook in deze richting.

Tom Poes en de wraakgier
Een meeslepende vertelling, die vooral bij jongere lezertjes in de smaak is gevallen. Het aanleggen van wraakboekjes is een korte tijd 'in' geweest. Zorgelijk natuurlijk, want het gegeven is gebaseerd op lagere instincten, die het in ongelegenheid brengen van anderen (en vooral hogergeplaatsten) vermakelijk vinden. Verdere diepgang heeft het niet zozeer, en ik zou er dan ook niet dieper op in hoeven gaan, wanneer heer Bommel het niet, op zijn bescheiden wijze, omhoog had getild door een mooie moraal.

Greystones, 9 juli 1992

Afbeeldingen

6LfXCtQZAAAAACfehZwS12RYNcGbtmv3icZDON0b